ประสาทสัมผัสที่ 6 ของสัตว์ ช่วยพวกมันจากคลื่นยักษ์สึนามิในเอเชียใต้

โดยกลุ่มข่าวลอสแองเจลิส  (ต้นฉบับเป็นภาษาอังกฤษ)

ในวันที่ 4 มกราคม 2548 ไชน่าเดลี่รายงานว่า สัตว์ป่าดูเหมือนจะรอดพ้นจากคลื่นยักษ์สึนามิในเดือนธันวาคม 2547 ได้โดยสิ้นเชิง ซึ่งได้ฆ่าผู้คนในทวีปเอเชียและทวีปแอฟริกานับหมื่นคน โดยให้น้ำหนักกับความคิดที่ว่า สัตว์นั้นมี “สัมผัสที่ 6” ในการตรวจจับภัยพิบัติที่กำลังจะเกิดขึ้น หรืออย่างน้อยที่สุดก็มีการได้ยินที่ดีกว่ามนุษย์มาก ทำให้พวกมันตรวจจับแรงสั่นสะเทือนที่แผ่วเบาของแผ่นดินไว้ และเหตุการณ์ทางธรรมชาติอื่น ๆ ได้ ที่มันจะเกิดขึ้น

เจ้าหน้าที่ศรีลังกาได้รายงานว่า คลื่นยักษ์ที่ฆ่าชีวิตผู้คนกว่า 40,000 คนในประเทศของพวกเขา ดูเหมือนว่าจะไม่มีผลกับสัตว์ป่า “ไม่มีช้างตาย และไม่มีกระทั่งพบกระต่ายหรือกระต่ายป่าตาย  ผมคิดว่า สัตว์สามารถสัมผัสถึงภัยพิบัติได้  พวกมันมีประสาทสัมผัสที่ 6  พวกมันรู้ เมื่อสิ่งต่าง ๆ กำลังจะเกิดขึ้น”  ทั้งนี้เป็นคำกล่าวของเอช ดี รัตนายาเก รองผู้อำนวยการแผนกสัตว์ป่าของศรีลังกา

คลื่นยักษ์ได้พัดน้ำท่วมอุทยานแห่งชาติยาลา ซึ่งเป็นสถานที่รักษาพันธ์สัตว์ป่าที่ใหญ่ที่สุดในศรีลังกา แต่ไม่มีร่องรอยของช้าง เสือดาว กวาง สุนัขจิ้งจอก หรือจระเข้ที่ตายให้เห็น  ปรากฎการณ์นี้ได้เพิ่มข้อมูลให้กับเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ของคลื่นที่เกิดจากแผ่นดินไหว แผ่นดินไหว และการเกิดภูเขาไฟ ซึ่งนกต่าง ๆ ได้บินหนี สุนัขเห่าหอน และฝูงสัตว์ได้วิ่งกันอลหม่านเพื่อความปลอดภัย ก่อนที่ความหายนะจะมาเยือน

มีหลักฐานซึ่งเป็นเกล็ดเล็ก ๆ น้อย ๆ จำนวนมาก เกี่ยวกับสุนัขเห่าหรือนกอพยพ ก่อนการระเบิดของภูเขาไฟหรือแผ่นดินไหว แต่ยังไม่มีการศึกษาที่เฉพาะเจาะจงลงไป เพราะคุณไม่สามารถทดสอบมันได้จริง ๆ ในห้องปฏิบัติการหรือในที่กลางแจ้ง”  ทั้งนี้เป็นคำกล่าวของแมทธริว แวน ลีรอป แห่งสวนสัตว์โยฮันเนสเบอร์ในแอฟริกาใต้  คลิฟ วอล์คเกอร์ นักประพันธ์หนังสือมากมายเกี่ยวกับสัตว์ท้องถิ่นของแอฟริกาเห็นพ้องว่า “สัตว์ป่าโดยเฉพาะนก ดูเหมือนว่าจะสามารถรู้ถึงปรากฎการณ์บางอย่างได้ มีรายงานมากมาย เรื่องที่นกตรวจจับภัยพิบัติที่กำลังจะเกิดขึ้นได้”  เป็นที่แน่นอนว่า สัตว์อาศัยประสาทสัมผัสซึ่งเป็นที่รู้จัก เช่น การดมกลิ่นหรือการได้ยินเพื่อหลีกเลี่ยงผู้ล่า และภัยอันตรายอื่น ๆ และความเห็นเรื่องประสาทสัมผัสที่ 6 ของสัตว์ ก็มีน้ำหนักมาขึ้น จากหลักฐานของชายฝั่งที่ประสบภัยพิบัติของศรีลังกา

กล่าวโดยสรุป วัฒนธรรมโบราณมองว่า ช้าง นกฮูก และสัตว์อื่นๆ เป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ ทำให้พวกมันมีคุณสมบัติพิเศษ  ดังนั้น บรรพบุรุษของเราอาจจะถูกต้อง และมันได้ใช้ภัยพิบัติ อย่างเช่น คลื่นยักษ์สุนามิในมหาสมุทรอินเดียปี 2547 เพื่อปลุกความเจริญสมัยใหม่ ให้ทราบถึงความสามารถอันมหัศจรรย์ของสัตว์ที่เป็นพี่น้องของเรา หลังจากที่ถูกมองว่าเป็น “รูปแบบของชีวิตที่ต่ำกว่า” มาเป็นเวลานานหลายศตวรรษ  ตามที่ท่านอาจารย์ได้กล่าวว่า “สัตว์นั้นฉลาดมาก  พวกมันเข้าใจทุกอย่าง  พวกมันไม่ได้ต่ำกว่า  พวกมันเท่าเทียมกับ “เรา”  พวกมันหลักแหลมมาก” (คัดจากดีวีดี#712 ความฉลาดของสัตว์)

หนังสือพิมพ์รายวันแอปเปิล ฮ่องกง
หนังสือพิมพ์รายวันเมดาน อินโดนีเซีย
ประสาทสัมผัสที่ 6 ของสัตว์ช่วยพวกมันจากคลื่นยักษืสึนามิในเอเชียใต้
สัตว์แสดงความเมตตาที่เหมือนมนุษย์ในการช่วยชีวิตเหยื่อสึนามิ
ความสิ้นหวังหลังภัยพิบัติถูกเปลี่ยนเป็นความหวัง

 

กลับหน้าสารบัญ