วันที่ 25 มีนาคม พ.ศ. 2548

เรียนท่านอาจารย์

เหนือความฝันอันคึกคะนองของฉันได้รับของขวัญที่ยิ่งใหญ่ที่สุดจากท่านคือการที่ได้พบตัวท่านอีกครั้ง

ฉันได้เคยพบท่านมา 3 ครั้งแล้ว ครั้งสุดท้ายเป็นที่ฌานเมื่อ 5 ปีก่อน และฉันถือว่าตัวฉันโชคดีอย่างยิ่ง เนื่องจากผู้ประทับจิตมากมายไม่เคยได้พบตัวท่านเลย สำหรับฉันประสบการณ์เหล่านี้เพียงพอที่จะอยู่ไปถึงตลอดชีวิต เนื่องจากฉันได้ใช้พลังพระพรที่ได้รับจากการพบปะนี้อย่างกระเหม็ดกระแหม่ ขอบคุณพระเจ้า

ในวันที่ 22 กุมภาพันธ์ 2548 ในระหว่างเดินทางไปนั่งสมาธิกลุ่มที่ศูนย์บูดาเปสท์ พี่สาวประทับจิตก็ได้บอกฉันว่า “มีการชุมนุมพิเศษที่ศูนย์ในชนบทของเรา มาสิ และเอาเต็นท์มาด้วย” แม้ว่าในช่วงฤดูหนาวที่นี่ในฮังการีกลางคืนอุณหภูมิสามารถลงไปถึง –25 องศาเซลเซียส ซึ่งนับว่าหนาวทีเดียวที่จะกางเต็นท์ กระนั้นก็ดีหัวใจของฉันก็กระโดดโลดเต้น และฉันรู้ว่าจะต้องทำอะไรฉันได้มาถึงศูนย์ในวันต่อมา และเมื่อเพื่อนประทับจิตได้บอกฉันว่าท่านได้อยู่ที่นั่นฉันก็เกือบจะไม่สามารถเชื่อได้

แล้วในขณะที่ฉันไปที่ครัวฉันก็ได้เห็นท่าน และในช่วงเวลานั้นเองท่านก็ได้หันหลังมาและขยิบตาให้ฉัน ฉันไม่อาจที่จะพูดได้ฉันจึงเพียงแต่ยิ้มอย่างกว้าง และรู้สึกว่าท่านจำฉันได้ในฐานะที่เป็นเพื่อนเก่าและทุกอย่างก็โอเค การแลกเปลี่ยนอย่างกันเองเช่นนี้ ได้ช่วยฉันอย่างมาก และฉันจะไม่มีวันลืม ขณะที่ท่านได้ขยิบตาอันเป็นแรงบันดาลใจนั้นให้แก่ฉัน

ในช่วงวันต่อๆ มาที่เราได้อยู่ร่วมกัน ท่านได้สอนฉันมากมายเกี่ยวกับตัวฉันและฉันรู้สึกขอบคุณเป็นพิเศษ สำหรับการเปลี่ยนแปลงส่วนตัวที่ท่านได้แนะนำฉัน โดยการแก้ไขความผิดของฉันที่ท่านได้ช่วยให้ฉันเอาชนะกรรมของฉัน

ฉันยังขอขอบคุณท่านด้วยสำหรับคืนอันพิเศษแห่งการขับร้องเพลงในระหว่างฌาน เหมือนกับไนติ้งเกลตัวน้อยหรือแม่ร้องกล่อมลูกให้นอนหลับ ท่านได้ร้องเพลงให้เราฟังในระหว่างนั่งสมาธิ มันเป็นประสบการณ์ที่เยี่ยมยอด เป็นประสบการณ์ที่ฉันได้เคยเห็นในวีดิทัศน์เท่านั้น แต่ได้ใฝ่ฝันอยู่เสมอและฉันขอขอบคุณท่าน ที่ทำให้ความปรารถนานั้นเป็นจริง ท่านเยี่ยมยอดมาก และมันเป็นประสบการณ์ที่มหัศจรรย์ที่ได้นั่งใกล้ท่านและได้ดูท่านอย่างใกล้ๆ ในขณะที่ท่านไปยังมิติที่สูงและได้กลับมา แม้ว่าท่านจะอยู่ทุกหนแห่งในเวลาเดียวกัน มันเป็นการยากที่จะเข้าใจความเป็นพระเจ้าด้วยสมองเหมือนลิงของเรา แต่เมื่อเรามีประสบการณ์ถึงมัน วิญญาณของเราก็รู้ และหัวใจของเราก็ได้เต้นไปกับท่าน

ในช่วงเวลาที่เราได้อยู่ร่วมกันท่านได้พูดหลายครั้งว่าท่านรักเรา และฉันสามารถตอบได้เท่านั้นว่า “ฉันรักท่านด้วย”

ฉันขอขอบคุณท่านสำหรับการสวมกอด สำหรับจูบจากที่ไกลที่ท่านได้โยนมาให้ฉัน สำหรับอมยิ้มที่ท่านได้โยนมาถูกหน้าผากของฉัน สำหรับการมองดูตามากมายๆ สำหรับอาหารที่เอร็ดอร่อย สำหรับความเอาใจใส่อันอบอุ่น สำหรับสิ่งมหัศจรรย์ต่างๆ อื่นๆ มากมาย ที่ฉันได้รับ และสำหรับโอกาสมากมายที่ได้เรียนรู้ในขณะทำงาน ฉันได้แต่หวังเท่านั้นว่าฉันจะสามารถแสดงความขอบคุณของฉันด้วยการบำเพ็ญทางจิตวิญญาณ ด้วยความอุทิศตน

ฉันขอขอบคุณพระเจ้าที่ได้ประทานโอกาสอันยิ่งใหญ่นี้ให้กับเราที่ได้อยู่กับท่าน ด้วยความรักและอ้อมกอด ฉันหวังว่า ท่านจะสุขสบายดี

ลูกศิษย์ของท่าน
ทาร์น็อค ซูซานนา


จดหมายระหว่างอาจารย์กับศิษย์
พลังแห่งการกระพริบตา | ชีวิตของฉันได้งอกใบใหม่

สารบัญ

จดหมายระหว่างอาจารย์กับศิษย์

 

พลังแห่งการกระพริบตา

พี่ประทับจิตหญิงทาร์น็อค ซูซานนา
บูดาเปสท์ ฮังการี (ต้นฉบับเป็นภาษาฮังกาเรียน)