ถ้า หากอาจารย์ต้องการทำมัน มันก็จะถูกทำไปตามนั้น ไม่ใช่วิธีการ แบบที่เราคิดในโลกนี้ แต่เป็นวิธีการทางด้านจิตวิญญาณ  มันเป็นวิธีการไร้รูป ที่อาจารย์ดูแลผู้คน  ด้วยเหตุนี้ ชาวอินเดียจึงเคารพคุรุ อาจารย์มาก  พวกเขาเพียงแต่รักที่จะได้เห็นอาจารย์เพียงแวบเดียว

ฉันรู้จักอาจารย์ชาวอินเดีย ซึ่งมรณภาพไปในช่วงทศวรรษปี 2483  และท่านได้เดินทางโดยรถไฟ เมื่อท่านมีชีวิตอยู่  และวันหนึ่ง ผู้ชายคนหนึ่งก็อยู่ทางด้านขวาของรถไฟของท่านในทุ่งนา กำลังทำไร่อยู่  และอาจารย์ก็เพียงแต่มองออกไปนอกหน้าต่างของตู้รถไฟในขณะนั้น  และผู้ชายคนนั้นก็บังเอิญมองขึ้นมาในเวลาเดียวกันแบบนั้นเป็นเวลา 1 วินาที แล้วรถไฟก็ผ่านเลยไป  แล้ว 3 วันต่อมา ชายผู้นั้นก็ตาย แล้วเขาได้เห็นอาจารย์ปรากฏต่อหน้าเขา และพาเขาขึ้นไป ก่อนที่เขาจะตาย  และเขาได้บอกทุกคนรอบ ๆ ข้างว่า “ผมได้เห็นอาจารย์ท่านนั้นท่านนี้  ท่านได้มาแล้วในตอนนี้  และท่านบอกว่า ท่านจะพาผมขึ้นไป”

และก็ปรากฏว่า หนึ่งในลูกศิษย์ของอาจารย์ท่านนี้ก็อยู่ข้าง ๆ ผู้ชาย  และเมื่อเขาได้ยิน ที่ผู้ชายคนนี้พูด เขาก็พูดว่า “เป็นอาจารย์ท่านที่อยู่ในรูปถ่ายนี้หรือเปล่า?”  แล้วผู้ชายก็พูดว่า “ใช่แล้ว”  เพียงแค่มองครั้งเดียว เขาก็ได้รับการหลุดพ้น

ในธรรมเนียมชาวพุทธ เราก็มีเรื่องราวเช่นนี้มากมายด้วยเช่นกัน ตัวอย่างเช่น เมื่อพระโพธิสัตว์ยังมีชีวิตอยู่ ท่านได้สัญญาว่า ใครก็ตามที่ได้ยินแม้กระทั่งชื่อของท่าน จะได้รับการดูแล  ดังนั้น วิธีการของพระโพธิสัตว์หรือนักบุญทั้งหลายนี้ ไม่มีขีดจำกัด  มันเป็นไปไม่ได้ ที่เราจะตัดสิน หรือเข้าใจ หรือแม้กระทั่งรู้