ในเดือนกรกฎาคม
2547
ฉันได้กลับไปลอนดอน หลังจากได้เดินทางไปอิตาลีเป็นเวลา
3
เดือน เพื่อพยาบาลพี่สาวของฉัน ซึ่งกำลังรับการบำบัดทางเคมี
สำหรับโรคมะเร็งในเม็ดเลือดขาว
ครอบครัวของฉันในอิตาลี
ไม่มีใครกินอาหารมังสวิรัติหรือนั่งสมาธิ ดังนั้น
จึงเป็นการยากที่จะนั่งสมาธิคนเดียวเป็นเวลา
3
เดือนเต็ม
และกินอาหารที่เตรียมจากจานและภาชนะที่ใช้สำหลับเนื้อสัตว์ นอกจากนั้น
ครอบครัวของฉันดื่มไวน์กับเนื้อสัตว์ อย่างไรก็ตาม ฉันก็โชคดีพอ
ที่ญาติๆของกัน อย่างน้อยที่สุดก็อดทนต่อความประพฤติของฉัน
ซึ่งนับว่าแปลกมาก ในระหว่างการพำนักของฉัน
ฉันได้อธิษฐานถึงท่านอาจารย์อยู่ตลอดเวลา เพื่อช่วยครอบครัวของฉัน
เพ่งเข้าสู่ภายใน เล่นเทปเพลงสวดของอาจารย์ในห้องของฉัน
และท่องคำพระศักดิ์สิทธิ์ มากเท่าที่จะทำได้ ฉันจึงอยู่รอดได้
โดยที่ไม่ต้องหลักหนีไปก่อน และอาการของพี่สาวฉันก็ดีขึ้น
70 %
ในระหว่างที่ฉันอยู่กับเธอ
กลับมาถึงสหราชอาณาจักรแล้ว
ฉันก็สามารถเข้าร่วมครอบครัวกวนอิมของเราได้อีกครั้งหนึ่ง
และเข้าร่วมสมาธิกลุ่มที่ศูนย์ลอนดอน การเข้าสมาธิกลุ่มอีกครั้งหนึ่ง
นับเป็นความรู้สึกที่เต็มไปด้วยพระพรอันน่าอัศจรรย์จริงๆ
เป็นการอุทิศอันแท้จริงให้กับท่านอาจารย์และความรักอันบริสุทธิ์
และฉันทะนุถนอมทุกขณะ มันเป็นของขวัญอันเยี่ยมยอด
และฉันไม่รู้สึกเหมือนกับอยู่ที่บ้านมาเป็นเวลานานแล้ว!
ฉันยังรู้สึกดีใจอีกด้วย ที่ได้กลับมายังประเทศอังกฤษ โดยที่ได้รับรู้ว่า
พี่สาวของฉันได้ผ่านพ้นช่วงเวลาแห่งความเจ็บป่วยอันเลวร้ายที่สุดของเธอ
และอาการของเธอกำลังดีขึ้นอย่างต่อเนื่อง
นอกจากนั้น ตั้งแต่นั้นมา
ฉันก็ได้รับพระพรที่ได้ย้ายเข้าไปอยู่บ้านเดียวกันกับพี่ประทับจิตชาย
2
คน
เราได้เริ่มต้นกิจวัตรประจำวันแห่งการนั่งสมาธิกลุ่มเวลากลางคืนด้วยกัน
รวมไปถึงการนั่งสมาธิกันเองในตอนเช้าก่อนไปทำงาน ในช่วงเวลานี้
ฉันได้มีประสบการณ์ถึงความรู้สึกอันยิ่งใหญ่แห่งการยกระดับ
และมีความเข้มแข็งเพิ่มมากขึ้น โดยที่แต่ละวันเป็นพระพรอันแท้จริง
ปกติมันยาก
ที่จะดำเนินบนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณในเมืองเฉกเช่นลอน-ดอน
แต่ด้วยการเข้าร่วมสมาธิกลุ่มเป็นประจำ ทุกอย่างก็ดูเหมือนง่ายดาย
ฉันไม่เคยรู้สึกมีความรักมากเช่นนี้มาก่อนเลย
สำหรับเมืองที่ยากลำบากเช่นนี้ ความรักสำหรับคนแปลกหน้า
ความรักสำหรับสิ่งเล็กๆน้อยๆที่โง่ที่สุด
แม้กระทั่งความรักสำหรับชั่วโมงอันรีบเร่ง!
การที่สามารถรู้สึกได้ถึงพระเจ้าอย่างแรงกล้า
ด้วยพลังงานที่หนักเช่นนี้รอบตัวฉันนั้นเป็น ความมหัศจรรย์เสียจริงๆ
เพื่อนประจิตร่วมบ้านของฉันพิเศษมากสำหรับฉัน เพราะว่า
เมื่อเราต่างมาถึงบ้านจากที่ทำงาน
เราก็ตระเตรียมอาหารมังสวิรัติที่ได้รับพระพรอย่างมากมาย
แล้วเราก็เข้าสู่สมาธิกลุ่ม มันเป็นความรู้สึกที่วิเศษ!
การนั่งสมาธิกลุ่มในเวลากลางคืนของเราทำให้การนั่งสมาธิในตอนเช้าของเรา
เป็นความเพลิดพลินอย่างแท้จริง
นอกจากนี้ พี่สาวของฉันก็ได้โทรถึงฉันเมื่อเร็วๆ นี้ บอกว่า
ผลล่าสุดจากการตรวจ ดีเอ็นเอของเธอ
ซึ่งใช้วิเคราะห์ระดับของเซลล์เม็ดเลือดมะเร็ง ได้แสดงให้เห็นว่า
ไม่มีมะเร็งในร่างกายของเธอ! เซลล์ที่เป็นอันตรายได้หายไปเป็นเวลา
6
เดือนมาแล้ว ที่เธอได้เริ่มการรักษาทางเคมีบำบัด
และเป็นที่น่าอัศจรรย์ใจ ที่ตอนนี้เธอกำลังทำงานครึ่งเวลา
และดูแลลูกสาวอายุ
3
ขวบของเธอ!
ท่านอาจารย์ช่างน่าทึ่งเสียจริงๆ
ฉันรู้สึกได้รับพระพรอย่างยิ่ง ที่มีธรรมวิถีกวนอิมในชีวิตของฉัน
และไม่อาจจะสรรหาคำพูดใดๆ มาพรรณนาถึงความขอบคุณของฉัน
ที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ อย่างครอบครัวกวน-อิม
และสามารถนั่งสมาธิ แม้กระทั่งในสภาพที่เลวร้ายที่สุด และยังคงยิ้มได้
และรู้-สึกขอบคุณ ขอบคุณ ท่านอาจารย์