การแสวงหาอันยาวนาน
   
   

ปราศรัยโดยท่านอนุตราจารย์ชิงไห่ ซีหุ ฟอร์โมซา

 

26 พฤศจิกายน 1988 (เดิมเป็นภาษาจีน)

   
 

กาลครั้งหนึ่งในประเทศจีนมีชายคนหนึ่งซึ่งได้ตั้งใจที่จะเป็นขุนนาง  เมื่อตอนที่เขาเป็นเด็กเขาได้ขยันศึกษาวรรณคดีเพราะจักรพรรดิในขณะนั้นนิยมผู้คงแก่เรียน  อย่างไรก็ตาม เมื่อชายคนนี้ได้เรียนรู้เรียบร้อยแล้วจักรพรรดิอีกองค์หนึ่งก็ได้ขึ้นครองราชย์ก่อนที่เขาจะได้กลายเป็นขุนนาง  จักรพรรดิองค์ใหม่เน้นความสำคัญในเรื่องการทหารมากกว่า (เสียงหัวเราะ) 

 

ดังนั้นผู้ชายคนนี้จึงรีบเปลี่ยนจากการเรียนวรรณคดีไปเรียนทางด้านการทหารในท้นที  แต่พอถึงเวลาที่เขาช่ำชองในด้านนี้ จักรพรรดิองค์ที่ 3 ก็ขึ้นครองราชย์ จักรพรรดิองค์นี้ไม่ได้ให้ความสำคัญกับทั้งผู้คงแก่เรียนหรือนักรบผู้ยิ่งใหญ่ (เสียงหัวเราะ) ตรงกันข้ามเขากลับชอบคนที่สามารถทำความเพลิดเพลินให้กับเขาได้  หรือเล่นหมากรุกกับเขาได้อย่างรวดเร็วเพราะว่าจะต้องใช้สติปัญญา ความฉลาด และความสามารถพิเศษเพื่อที่จะกลายเป็นแชมป์เปี้ยนและมีคุณสมบัติที่จะเล่นกับจักรพรรดิได้  ดังนั้นผู้ชายคนนี้จึงร้องออกมาตอนที่กลับบ้านว่า "ฉันได้เสียเวลาทั้งชีวิตของฉันไป!"

 
ในทำนองเดียวกัน ในโลกนี้เราแสวงหาสิ่งต่างๆ ทางโลกตลอดเวลา  ซึ่งเป็นสาเหตุที่ว่าทำไมเราจึงได้เหน็ดเหนื่อย  ถ้าเราไม่แสวงหาสิ่งทางโลก ไม่แสวงหาเพื่อจะทำให้ความปรารถนาของเราบรรลุผลสำเร็จ  และไม่แสวงหาชื่อเสียงและความมั่งคั่ง  แต่ทำสิ่งต่างๆ ตามเวลาและตามภูมิหลังและสถานการณ์ของเราจะอำนวย  เราก็จะสามารถมีชีวิตได้อย่างอิสระมากขึ้นและมีโอกาสมากขึ้นที่จะแสวงหาการบำเพ็ญทางจิตวิญญาณ  เราควรที่จะมีความพอใจตราบเท่าที่เราหาเงินพออยู่ พอกินพอใช้  ดังนั้น เราควรที่จะฉลาดและไม่ถูกโลกนี้ผูกมัดหรือทำงานมากเกินไปเพื่อชื่อเสียงซึ่งเป็นสิ่งลวงตา