อาหารมังสวิรัติกับการดำรงชีวิต

ปราศรัยโดยท่านอนุตราจารย์ชิงไห่ งานสัมมนาศาสนากับชาวจีนนานาชาติ ฟอร์โมซา
 เมื่อวันที่ 6 พฤษภาคม 2543 (ต้นฉบับเป็นภาษาจีน)

ถ: ปัญหาอุปสรรคที่เกี่ยวข้องอีกสิ่งหนึ่งคือทางด้านการดำรงชีวิต เนื่องจากท่านอาจจะเรียกร้องให้รับประทานอาหารมังสวิรัติโดยบริสุทธิ์  ดังนั้น ถ้าหากต้องการรับประทานอาหารมังสวิรัติบริสุทธิ์ บุคคลที่จะมาเข้าร่วมก็จะเกิดความลังเลใจ เนื่องจากการดำรงชีวิตของเขาอาจจะทำมิได้ ซึ่งนี่คืออุปสรรคข้อหนึ่ง ถ้าหากกล่าวว่า “ไม่เป็นไร เธอพยายามให้รับประทานอาหารมังสวิรัติก็เพียงพอแล้ว” หากเป็นเช่นนี้ บุคคลที่เข้าร่วมจะมีจำนวนมาก ดังนั้นในการเผยแพร่ในอนาคตจะฝ่าฟันอุปสรรคข้อนี้ได้อย่างไร?

อ: เราไม่ได้ต้องการที่จะเอาชนะเรื่องนี้สักเท่าใด! (เสียงหัวเราะ) เขาเป็นพุทธะและเป็นพระเจ้า หากเขาประสงค์จะตื่นเราจะยื่นมือช่วยเหลือ เขาเป็นลำเทียนที่สมควรจะเปล่งแสง ถ้าเขาประสงค์จะเปล่งแสง เขาก็ควรจะเข้ามาใกล้ขึ้นเราจะได้จุดไฟให้เขา หากเขาไม่ทำเช่นนั้น เขาก็สามารถอยู่ที่นั่นต่อไปในความมืดอีกสักสองสามพันปี เราจะไม่รบกวนเขา มันเป็นเงื่อนไขของพุทธะว่าจะต้องทานอาหารมังสวิรัติ การเป็นพุทธะ เราควรปฏิบัติเช่นพระศากยมุนีพุทธเจ้าคือ ต้องเมตตากรุณา รักสรรพสัตว์ทั้งมวลและรับประทานเพียงอาหารมังสวิรัติ เรารับประทานผักลงไปบ้างเพียงเพราะเราไม่มีทางเลือกอื่น

ดังนั้นเราจึงไม่รับประทานมากนัก ทานเพียงให้พออิ่มที่ประมาณ 80% ไม่ใช่อิ่มเต็มถึงคอ ฉันรับประทานเพียง 1 หรืออย่างมาก 2 มื้อ/วัน ฉันทานมากขึ้นเพียงเฉพาะเมื่อเหนื่อยจริง ๆ ดังนั้นจึงเป็นทางเลือกของตัวบุคคลเองว่าจะหันมารับประทานมังสวิรัติหรือไม่ ฉันเพียงกล่าวว่า เราไม่ต้องการควบคุมผู้ใด เราจะยืนอยู่ข้าง ๆ พร้อมจะให้ความช่วยเหลือ หากพวกเขาต้องการจะมาเราจะบอกเขาว่าให้ทำเช่นไร หากไม่ประสงค์จะมาก็ไม่เป็นไร มาในคราวต่อไปก็ได้ และใช้เวลาย้อนคิดมันมากขึ้น พวกเขาคือพระเจ้า พวกเขาเป็นผู้ที่ตัดสินใจว่า พวกเขาต้องการตื่นเมื่อใด

ปราศรัยโดยท่านอนุตราจารย์ชิงไห่ สิงคโปร์
 วันที่ 10 มกราคม 2538 (ต้นฉบับเป็นภาษาอังกฤษ)

ถ: อาจารย์ เวลาที่ฉันเป็นเจ้าภาพและต้องพาเพื่อนๆ ไปทานอาหารกลางวันหรืออาหารเย็นนอกบ้าน และพวกเขาก็ไม่ได้เป็นมังสวิรัติด้วย ฉันควรจะสั่งอาหารมังสวิรัติมาทานทั้งหมดหรือเปล่า เพราะว่าฉันเป็นมังสวิรัติอยู่คนเดียว?

อ: ไม่ ไม่ต้อง เธอก็สั่งอาหารตามที่แขกของเธออยากจะทาน เราไม่ยัดเยียดวิถีชีวิตของเราแก่ผู้อื่นและก็ไปหน่วงเหนี่ยวขัดขวางอิสรภาพของพวกเขาหรอก มันเป็นทางเลือกของพวกเขา โอเค? ถ้าเธอถามพวกเขาว่า อยากจะลองทานอาหารมังสวิรัติไหม ก็ทำได้ไม่เป็นไร ถ้าพวกเขาเห็นด้วย ถ้าพวกเขามีความสุขที่จะทำ เพียงแต่บอกพวกเขาว่า ลองดูสักครั้ง ดูว่าจะชอบทานไหม อย่างนั้นก็ได้ ถ้าพวกเขาไม่ชอบเธอก็อย่าไปยัดเยียด