เช่น บทกวี "ตั้งแต่ฉันรักเธอ" (Since
I've Love You)
กับความใฝ่ฝัน เช่น บทกวี
"ถ้าหาก" (If)
"การพบกันทั้งก่อนและหลัง"
(Before and
After I Met You) ต่างๆ
เป็นต้น
ความรู้สึกของความรักที่สวยงามหวานชื่น
เช่น บทกวี
"จูบด้วยรักยามรุ่งอรุณ" (When
You Kissed Me this Morning!)
"ดาวในใจฉัน"
(The Star of
My Heart) กับ
"การรอคอยด้วยความทุกข์ทรมาณขณะที่ทั้งสองรักกัน
เช่น บทกวี "ถ้าหากไม่มี"
(If Only
There Isn't) "ท่วงทำนองอันแสนเศร้า"
(Melody Blue)
ต่างๆ เป็นต้น
ท่านอาจารย์ได้ใช้คำกลอนที่เรียบง่ายอย่างธรรมชาติและเข้าถึงจิตใจคน
มาบรรยายถึงระยะทางทีละก้าวที่ผ่านมาของการแสวงหาความรักแท้ของท่าน
ในหนังสือรวมบทกวีมีบางบทที่ทำให้พวกเราได้สัมผัสกับการจากไปของคนรักที่แสนเศร้า
เช่น บทกวี "ยากที่จะจากไป"
(It' s Not
Easy to Go)
"ขอกล่าวคำอำลา"
(Instead of
Saying Goodbye! )
"ฉันไม่รู้ว่า"
(I don't
Know) กับ
"ไม่เชื่อว่าบุพเพสันนิวาสจะสิ้นสุดลง"
(Je Ne Crois
Pas! ) เป็นต้น
นอกจากจะแสดงออกถึงการจากกันทั้งก่อนและหลังที่จิตใจต้องต่อสู้ดิ้นรนอย่างจำใจจำยอม
ซึ่งได้แสดงออกถึงการหล่อหลอมของอารมณ์ที่อยู่เหนือปุถุชนและเป็นการอธิบายถึงความรักได้อย่างลึกซึ้งยิ่ง
ความจริงใจที่ได้แสดงออกอย่างธรรมชาติด้วยคำกลอนนั้น
ทำให้พวกเราได้รับรู้ถึงความรู้สึกในอารมณ์ที่ลุ่มลึก
ที่มีอยู่ในใจโดยไม่สามารถพูดออกมาได้
สำหรับชีวิตทางโลกและการต่อสู้ดิ้นรนเพื่อความหวังนั้น
ท่านอาจารย์ก็ได้พรรณาไว้ในบทกวี
เช่น บทกวี "ฉันจะทำอย่างไรดี"
(Whai Shall I
do?) กับ
"ชาตินี้ถ้าไม่มีเธอ"
(If There
Wasn't You In Life)
เป็นต้น
แม้แต่การคิดถึงคนรักที่ไม่มีวันลืม
ก็มีการพรรณนาที่โรแมนติกและน่าฟัง
เช่น บทกวี
"ราตรีอันเหน็บหนาวที่อีเซอร์ลอห์น"
(Winter Night
in Iser Lohn)
"คิดถึงวันสุดสัปดาห์ที่จากกัน"
(Weekend
Thoughts) กับ
"เสื้อคลุมของเธอ"
(Your
Pullover) เป็นต้น
เมื่อท่านอาจารย์กลับมาบ้านเดิม
เมื่อเห็นสภาพชีวิตเปลี่ยนแปลงไปหมด
บทกวี
"เมืองเก่าในอดีตแห่งรักที่ผ่านเลย"
(Old Town
Past Love!)
"หรือว่าสายไป"
(It May Bee
Too Late Then...)
กับ "ความรักได้อวสาน"
(Final)
เป็นต้น
ท่านอาจารย์ได้แสดงออกถึงความเยือกเย็นปล่อยวาง
ท่านอาจารย์อยู่ในบทกวี
เหมือนกับพาจิตวิญญาณพวกเราไปทัศนาจรกับประสบการณ์ของความรักทางโลก
และทำให้จิตวิญญาณของสรรพสัตว์ได้ยกระดับสูงขึ้นด้วย
|