ในโลกทางกายภาพเรามีแต่เสียงทางกายภาพ อย่างเช่น เสียงนกร้องเพลง เสียงโน๊ตดนตรีจากเครื่องดนตรี เสียงดังจากรถยนต์ และเสียงต่างๆ แบบนั้นกระทบหูเราในทางกายภาพ ในโลกแห่งจิตวิญญาณเราไม่ต้องการเครื่องดนตรีทางกายภาพเหล่านี้เพื่อจะทำให้ได้ยินเสียง ไม่ใช่ว่าเราจำเป็นต้องได้ยินเสียงแต่เราต้องการจะยกระดับตัวเราไปสู่ที่ที่เสียงนั้นมีอยู่ หรือที่ที่มีแสงอยู่ ยิ่งสูงก็ยิ่งดี มันไม่ได้อยู่ในจิตใจของเธอหรอก จิตวิญญาณจะต้องถูกยกระดับออกไปจากร่างกาย ออกไปจากโลกทางกายภาพ

บางครั้งเธอยังคงอยู่ที่นี่ เธออยู่ในโลกนี้เธอกำลังทำงาน แต่เธอก็ได้ยินเสียงหรือเห็นแสง แล้วคิดว่าเธอมิได้อยู่ในโลกแห่งจิตวิญญาณที่จริงแล้วเธออยู่ที่นั่น เพราะจิตวิญญาณไม่ใช่ร่างกาย จิตวิญญาณดำรงอยู่นอกร่างกาย อยู่นอกพันธนาการทางกายภาพและผสมกลมกลืนกับโลกแห่งจิตวิญญาณ นี่คือเหตุผลที่เธอสามารถได้ยินเสียงและเห็นแสง ในขณะนั้นเธอดำรงอยู่ทั้ง 2 ระดับ ระดับจิตภาพและระดับกายภาพ เวลาส่วนใหญ่นั้นคนทั่วไปจะมีชีวิตอยู่แต่ในระดับกายภาพ เป็นเหตุให้พวกเขาไม่ได้ยินเสียง ไม่เห็นแสง โดยปกติธรรมดาแล้วเราไม่ใช่เป็นกายภาพ เราจึงสามารถปลดปล่อยตัวเองออกจากมิติทางกายภาพแล้วเราก็สามารถได้ยินโลกแห่งจิตวิญญาณ